පිටු වැකිය – දෙ‍ලෝ රත්වීමට පෙර  

පෘර්‍ථවියේ දේශගුණ පද්ධතිය උණුසුම් වීම අතිශයින්ම නිසැක බව දේශගුණය වෙනස්වීම පිළිබඳ  අන්තර්ජාතික මණ්ඩලය 2014 දී එළිදැක්වූ සිය අළුත්ම වාර්තාවෙන් තහවුරු කළේය. දේශගුණය වෙනස්වීම පිළිබඳ  අන්තර්ජාතික මණ්ඩලය මේ ෂ්‍ත්‍රෙයේ නියුතු අතිවිශිෂ්ඨ විදාඥයන්ගෙන් සමන්විතය. . 1865 සිට ලෝකයේ විවිධ ප්‍රදේශ වලින් රැස්කර ගනු ලැබූ ගෝලීය උෂ්ණත්වයේ අඩුවැඩිවීම් පිළිබඳ දත්තයන් වලට අතිරේකව ධ්‍රැවාසන්නයේ  අයිස් ඝණය තුල වසර දස දහස් ගනනක් තිස්සේ හිරව තිබු වායු බුබුලු විශ්ලේෂය කිරීම මගින් ගතවූ වසර දහසතුල පෘර්‍ථවි උෂ්ණත්වයේ අඩුවැඩිවිම් ප්‍රස්තාර ගත කිරීමට අද විද්‍යාඥයන්ට හැකිව ඇත.

ගෝලීය දේශගුණ පද්ධතිය උණුසුම්වෙමින් පවතින බව නිසැකබව තහවුරුකල මේ අතිශයින් වැදගත් නිගමනය මූලික වශයෙන් පහත දැක්වෙන ක්‍ෂෙත්‍රයන්හී දත්ත මත පදනම් විය:

• පොළෝතලයේ, වායුගෝලයේ සහ මහ සයුරේ උෂ්ණත්ව‍‍යේ සාමාන්‍ය අග‍ය ඉහලයාම.
• අයිස් ග්‍ලැසියර සහ හිමතලාවන් වැඩි වැඩියෙන් දියවීයාම.
• සාගරයේ ජල මටිටම වැඩිවෙමින් පැවැතීම.

දේශගුණයේ රත්වීම නිසා  උත්‍රධ්‍රැවයේ උෂ්ණත්වය වැඩිවීම සහ හිමතලය අඩුවීම, සාගර ජලය උණුසුම් වීම හා ලවණ සාන්ද්‍රණය වෙනස්වීම, වායුගෝලයේ වාෂ්ප ගහණය සහ වායු සංසරණ රටාව වෙනස්වීම ආදිය දේශගුණය වෙනස්වීම  අන්තර්ජාතික මණ්ඩලයේ  නිරීෂණ වාර්තාවලින් දැඩි අවධාරණයට ලක් විය.

මේ විපරීත දේශගුණයේ ප්‍රර්‍ථපල ලෝකයේ විවිධ ප්‍රදේශවල ඡනතාවට දැඩි නියග හා සීඝ්‍ර කාන්තාරීකරණය, ධාරානිපාත වැස්ස හා නිරන්තර ගංවතුරු, දැරිය නොහැකි ඌෂ්ණ වායු තරංග, විපරීත සෘතු විපර්යාස  හා  අසාමාණ්‍ය ලෙස තියුණු ඝර්මකලාපීය සුළිසුලං යනාදි වශයෙන් දැනටම අත්දැකීමට ලැබී ඇත. පෘථර්‍වි පරිසර පද්ධතිය පිළිබඳ විශිෂ්ඨ ගණයේ විශේෂඥයෙකු වන මහාචාර්ය ‍ජේම්ස් ලව්ලොක් පැවසූ පරීදි මේ විපරීත දේශගුණය වනාහී පොලෝවාසීන්ට මහාවිපත්තියක් ගෙනෙමින් ප්‍රචන්ඩලෙස ප්‍රතික්‍රියා කිරීමට පෘර්‍ථවිය කිසිසේත්ම පසුබට නොවන බවට කල්තියා කරන අණතුරු ඇගවීමකි. ඔහු සිතන පරිදි දේශගුණයේ මේ වෙනස් කම් ඇති කිරීමට හේතුකාරක වූ මානව ක්‍රියාකාරීකම් පාලනය කිරීමට දැනටමත් අප පමාවූවා වැඩිය.

කෙසේවෙතත් අද ජීවත් වන මනුෂ්‍යයන්ගෙන් 70%ක්ම වසර 2050 වන විටද ජීවත් විය යුතුය. ඉදිරි දශක දෙක තුන ලෝක දේශගුණය ගමන් ගන්නා දිසාව සමස්ත මානව වර්ගයාගේත් අවශේෂ සත්වයන්ගේත් පැවැත්ම පිළිබඳ තීරණාත්මකව බලපානු ඇත.  ඒනිසා වැදගත්ම කරුණ මේ විපර්යාසය මනාව තේරුම්ගෙන දේශීය හා ජාත්‍යාන්තර වශයෙන් ගතයුතු ක්‍රියා මාර්ගයන් නොවලහා ගැනීමත් අන් සියලු කටයුතු පරයා ඒ සඳහා කැපවීම අවශ්‍යයබව අපවිසින් තෝරාපත්කරගත් නායකකාරකාදීන්ගේ යුතුකමබව අවබොධකර දීමයි.

කාලෝ අයංතේ

දයානන්ද ගුනවර්ධන‍ගේ නරිබෑණා නාට්‍යයයේ මගුල්කෑමට පැමිණි නරියා සිය අනාගත මාමණ්ඩිය හා කතාවට පූර්විකාව කරගන්නේ “එහෙත් හරිවැස්ස – මෙහෙත් හෙම නැද්ද?” යනුවෙන් කාලගුණය විමසමිනි. අනන්ත කාලයක් තිස්සේ කාලගුණය මිනිසුන්ගේ එදිනෙදා කතා බහේ ප්‍රස්තාවනාව බවට පත්ව ඇත්තේය. කෘෂිකර්මයෙන් ජීවත්වූ මිනිසුන්ට කාලගුණය අතිශයින්ම වැදගත්වූ අතර කාලගුණයේ ඉදහිට ඇතිවන අස්වාභාවික වෙනස්කම් දේවකෝපයන් වැනි අදෘෂ්‍යමාන බලවේගයන්වල ඵලයන්යයි අතීතයේදී මිනිසුන්විශ්වාස කලහ. අද අපි  ජන මාධ්‍යය ඔස්සේ දිනපතා ප්‍රචාරයවන විද්‍යාත්මක දත්ත මත පිහිටි වඩා නිවැරදි කාලගුණ තොරතුරු උපයෝගීකර ගැනීමට පුරුදු වී සිටිමු.

එහෙත් කාළගුණයත් දේශගුණයත් එකිනෙකට වෙනස් අරුතින් තේරුම් ගතයුතුය. අපි එදිනෙදා මුහුණදෙන අව්-වැසි, සිසිල-උණුසුම ආදී ස්වභාවික හැසිරීම් කාලගුණයෙන් තේරුම්කෙරෙන අතර දේශගුණයෙන් නිරෑපණය කෙරෙන්නේ යම්කිසි භූගෝලීය කලාපයක් හෝ සමස්ථ පෘර්‍ථවිය පුරාම හෝ කිසියම් නිශ්චිත කාල පරිච්ඡෙදයක් පුරා පවතින කාලගුණ‍යේ සමස්ත ඓක්‍යයයි. ශිශිරය, වසන්තය, ගිම්හානය හා හේමන්තය ආදීවශයෙන් නිවරෟතන කලාපවල සෘතුවෙන් සෘතුවට ඇතිවෙන වෙනස්කම් වෙනස් දේශගුණයන්ට උදාහරණය.

තම ආසන්න වටාපිටාවේ සිදුවන ඇතැම් දේශගුණික වෙනස්කම් අසීමිත කැලෑ එලිකිරීම් නිසා සිදුවිය හැකිබව කලක සිට මිනිසුන් විසින් තේරුම් ගෙන තිබූ නමුත් මුලු පෘර්‍ථවිය පුරාම දේශගුණය ඉදුරාම විපරීත කිරීමට එවැනි සීමිත මානව ක්‍රියාකාරීකම් සමත් වන බවට සාක්ෂි එතල නොවීය. බොහෝ සංශයවාදීන් විසින් නිරතුරුව හුවා දක්වන පරිදි පෘථර්‍‍‍වි ගෝලය බිහිවී ගතවු වසර බිලියන හතරහමාරක කාලයතුලදී ඇතැම්විටක අතිශයින්‍ම සීතලවූත් තවත් විටෙක මහ පොළොව දවා හළුකලාවුත් විවිධ සීමාන්තික දේශගුණික වෙනස්කම් දහස් සංඛ්‍යාතවාරයක් පුණපුණා සිදුවූ බව  නිසැකය.

අතිශයින් ශීත‍ල අයිස් යුග, මුරුගසන්වැසි සහ ‍මහපොලොව කකාරවමින් ගිනිවරුසාවන් ඇදහැලුනු යුගයන් ගැන විද්‍යාත්මක තොරතුරු අප කලෙක සිටම දැන සිටියෙමු.  ඒවාට හේතුභූතවූ කරුණු අතර එකවර දස දහස් ගනනින් විදාරණය වූ ගිනිකදු නිසා හෝ දැවැන්ත වල්ගාතරු මහපොලොව හා ගැටීම නිසා හෝඇතිවුන සුවිශාල ඡත්‍රාකාර ධූමස්තරයන්ගෙන් වාතලය ආවරණය වීමේ සිට සූර්ය පෘෂ්ඨය පුපුරා විදාරණය වීම් සහ පෘර්‍ථවි කක්ෂ‍යේ භ්‍රමණ  පථය හදිසියේ වෙනස්වීම දක්වා විවිධවූ සවභාවික හේතු විය.

මේ සවභාවික හේතු නිසා ඇතිවූ අසීමිත දේශගුණ විපර්යාසයන්  විද දරා ගැනිමට වසර බිලියන ගනනාවක් තිස්සේ මහපොලොවට හැකිවිය.  හැම අසීමිත දේශගුණ විපර්යාසයකටම අනතුරුව මහ පොළොව සිය පරිසරය අළුතින් ගොඩ නගා ගත් ජීවගෝලයක තහවුරු කලේය. එහෙත් කලින් මහ පොළෛාව මත සිටි හැම ප්‍රාණීයෙකුටම තම පැවැත්ම පෙර පැවැති අයුරින්ම නැවත සාක්ෂාත් කරගැනීමට මේ හැම පරිවර්තනයන්ම ඉඩදුන්නේ නැත.  මහපොලොවට අයිතිවාසිකම් කීමට සත්ත්‍වයන් නිරන්තරයෙන්ම උත්සුකවන නමුත් තමන්ගෙන් චුත වූ ශාක සත්වයන් ගැන ලතවනවාට වඩා තම පැවැත්ම ඇත්තේ නවතත්වයන්ට අනුවර්තනය වීමට තමාට ඇති හැකියාව මත බවත් නව තත්තවයන් විසින් නව සත්ත්‍වයන් විකාශණය කරනු ලබන බවත් මහපොලොව මැනවින් දනී.

මෙතෙක් යට කී ස්වභාවික හේතුන් නිසා ඇතිවූ එකදු ව්‍යසනයක්වත් ඉතා නුදුරු අනතුරක් පිලිබදව මනුෂ්‍යය වර්ගයා භීතියටපත් කිරීමට  සමත් නොවීය.  එහෙත් අද අප මුහුණදී සිටින බැරෑරුම් අනතුර සංශයවාදී තර්ක වලින් තව දුරටත් වසන් කල නොහැකි බවට විද්‍යාත්මක සාක්ෂි එමටය.

මිනිස් ක්‍රියාකාරීකාම් ‍දේශගුණ විපර්යාසයට වගකිවයුතු බව සැක සහිතයයි තවමත් අදහන සංශයවාදීන් විසින් පිළිතුරුදිය යුතු වැදගත් පැණ සතරක්  2006 දී පළකල”පොළාව ගිණියම් වීම වලක් වන්නේ කෙසේද” යන සිය කෘතියෙන් ජෝර්ජ් මොන්බියොට් ඉදිරිපත් කරයි.

• වායුගෝලයේ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් තිබෙන්නේද?
• වායුගෝලයේ ඇති කාබන් ඩයොක්සයිඩ් වල ප්‍රමාණය වැඩිවීම නිසා පෘර්‍ථවි උෂ්ණත්වයේ සාමාන්‍ය අගය වැඩිවේද?
• එම කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණය තවත් වැඩිවුවහොත් උෂ්ණත්වය තවත් උත්සන්න වේද?
•  වායුගෝලයට කාබන් ඩයොක්සයිඩ් එකතුවීමට මානව ක්‍රියාකාරීකම් හේතුවක්ද?

ඉහත කී සතර පැණයට “නැත” යනුවෙන් පිළිතුරුදෙන විද්‍යාඥයෙකුයැයි කියා ගන්නා ඕනෑම පුද්ගලයෙකු නොවලහාම නෝබල් ත්‍යාගය සඳහා ඉදිරිපත්විය යුතුය. මන්ද දේශගුණය පිළිබඳ මෙතෙක් ගොනුකර ඇති සියළුම විද්‍යාත්මක දැනුම ඔළුවෙන් සිටුවීමට ඔහුට සිදුවන බැවිනියි  මොන්බියොට් පවසයි.

ගතවූ වසර විසි දහසක කාලයතුල පසුගිය සිය වසර තරම් වායුගෝලයේ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණය ඉහල ගිය වෙනත් අවදියක් නොවීය. 1960 දී වායුගෝලයේ කොටස් මිලියනයක තිබූ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් කොටස් ප්‍රමාණය 320කි.  2016 වන විට වන එය කොටස් 400 කි.  ගල් අගුරු, ඛනිජතෙල් ආදී කාබනික ඉන්ධන දැවීම  කරගෙනයාම දිගින් දිගටම වැඩිවුවහොත් වසර 2035 වනතරම් මෑත වන විට මේ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණය කොටස් 550 දක්වා ඉහලයාමට හැකි බව ගනන් බලා ඇත.  මේතරමට කාබන් ඩයොක්සයිඩ් වායුගෝලය ට එක්වූවිට ලෝකයේ සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වය සෙන්ටිග්‍රෙඩ් 2°- 4° දක්වා වැඩිවිය හැකි බව බ්‍රිතාන්‍යය රජයෙන් පළකල ස්ටර්න්වාර්තාව යෝජනා කරයි. කාබනික ඉන්ධන දැවීම පෘථුලවූ ගතවූ සිය වස පුරා ලෝකයේ සාමාන්‍යය උෂ්ණත්වය වැඩිවුයේ සෙන්ටිග්‍රෙඩ් 0.6° කිනි. මේ හා සැසදූවිට සෙන්ටිග්‍රෙඩ් 2°- 4° වැඩිවීමක් යනු ව්‍යසනයේ සිට විනාශය දක්වා වන ඕනැම අවස්ථාවකට අප ඇද දැමීමට සමත් තත්වයකි

මානව ක්‍රියාකාරිකම් අසීමිත දේශගුණ විපරීතයක් ඇතිකිරීමට ‍දායකවෙතැයිද මේ තත්වය වහාම පාලනය කර නොගතහොත් එහි ඵලවිපාක මානව වර්ගයා දැවැන්ත ව්‍යසනයක් කරා ඇද දමනු ඇතැයිද යන්න තවදුරටත් හුදු මතවාදයක් නොවේ.  නිසැක අනතුරක එළිපත්තද ඉක්මවා අප අද ගමන්කර ඇතිබවට සාධක එමටය. මේ අනතුර අපකරා ලංකරන්නේ පසුගිය දශක කීපයපුරා අප විසින්ම වගාකරගත් කල්කිරියාව විසින්බව තවදුරටත් අවතක්සේරු කිරීම මහ පොළොව නුහුලනු ඇත. අ

වැඩි විස්ආතර සඳහා ආචාර්ය ටිම් ෆ්ලැනරි ලියූ We are the weather makers නමැති අගනා පොතේ සිංහල පරිවර්තනය මේ වෙබ් අඩවියේ කියැවිය යුතු පොත් පිටුවෙන් කියවන්න.

දේශගුණ විපර්යාසය ගැන තතු වෙබ් අඩවියේ පළ වූ  තවත් තොරතුරු

උත්තර හා දක්ෂිණ ධ‍්‍රැව අයිස් වර්තාගත අඩුවීමක්

පෘථිවියෙහි ධ‍්‍රැව ප‍්‍රදේශවල මුහුදු අයිස් ක‍්‍රමයෙන් අඩුවීගෙන යන අතර මේ වසරේ මාර්තු මාසයේ දී වාර්තාගත අඩුවක් දැක්වී යයි විද්‍යාඥයෝ වාර්තා කරති. 2017 මාර්තු 7 දා ආක්ටික්…

Read article