ඈත අතීතයේ සිටම, රාත්රී අහස දෙස බැලූ අප සැවොම “මෙම තරු කොපමණ දුරකට විහිදී යනවද?” සහ “ඉන් එහා ඇත්තේ කුමක්ද?” යැයි සිතුවෙමු . අද, අප විසින් නිර්මාණය කළ දැවැන්ත දුරේක්ෂ හරහා විශ්වයේ උපතට ආසන්න කාලය දක්වාම දැකීමට තාරකා විද්යාඥයින්ට හැකි වී තිබෙනවා .
එහෙත්, අප දකින මෙම තරු සහ මන්දාකිණි සමස්ත විශ්වයෙන් ඉතා කුඩා කොටසක් පමණක් බව ඔබ දන්නවාද ? ඉතින්, විශ්වය සැබැවින්ම අනන්තයක් දක්වා විහිදෙනවාද? මෙම සටහන අග ඇත SpaceRip’ නාලිකාවේ “Is the Universe Infinite?” නම් වීඩියෝව එම ගැඹුරු ප්රශ්නයට පිළිතුරු සෙවීමට උත්සාහ කරයි.
අනන්තය පිළිබඳ පැරණි අදහස්
අනන්තය (Infinity) යනු ග්රීක දාර්ශනිකයින් පවා ප්රහේලිකාවක දැමූ සංකල්පයකි. ඇරිස්ටෝටල් වැනි චින්තකයින් විශ්වාස කළේ විශ්වය සීමිත බවයි. ඔවුන්ට අනුව, අනන්තය යනු කිසිදු නීතියක් හෝ සීමාවක් නොමැති, අවුල් සහගත තත්ත්වයකි.
පසුව, පුනරුද සමයේදී, ජියෝඩානෝ බ්රූනෝ වැනි අය විශ්වය අනන්ත බව ප්රකාශ කිරීම නිසා, ඔහුව පණපිටින් පුළුස්සා මරා දමනු ලැබීය . ගැලීලියෝ සිය දුරේක්ෂය හරහා විශ්වය අප සිතුවාට වඩා විශාල බව පෙන්වා දුන්නද, අනන්තය පිළිබඳ අදහස පිළිගැනීමට ලෝකය බිය විය.
නවීන විද්යාව සහ ප්රසාරණය වන විශ්වය
20 වන ශතවර්ෂය වන තුරුම, බොහෝ විද්යාඥයින් (ඇල්බට් අයින්ස්ටයින් ද ඇතුළුව) විශ්වාස කළේ අපගේ මන්දාකිණිය කේන්ද්ර කරගත් සීමිත විශ්වයක් ඇති බවයි.
නමුත් 1920 ගණන් වලදී, එඩ්වින් හබල් විසින් සිදුකළ නිරීක්ෂණ ඒ සියල්ල වෙනස් කළේය. ඔහු පෙන්වා දුන්නේ අනෙකුත් මන්දාකිණි අපෙන් ඈතට ගමන් කරමින් පවතින බවයි. මෙයින් අදහස් කළේ විශ්වය ප්රසාරණය වන බවයි. මෙම සොයාගැනීම “මහා පිපිරුම්” (Big Bang) න්යායට මග පෑදීය, එනම් විශ්වයම එක් අවස්ථාවකදී ආරම්භ වූ බවයි .
අපට පෙනෙන විශ්වය සහ ඉන් එහා
වර්තමාන මිනුම් වලට අනුව, “දෘශ්ය විශ්වය” (Observable Universe) – එනම් අපට දැකිය හැකි විශ්වයේ කොටස – ආලෝක වර්ෂ බිලියන 46 ක අරයක් දක්වා විහිදේ. ආලෝක වර්ෂයක් යනු වසරක් පුරා ආලෝකයේ වේගයෙන් ගමන් කළ හැකි දුරයි. ආලෝකය ආසන්න වසයෙන් තත්පරයකට කිලෝ මීටර 300,000 ක් ගමන් කරන බැවින් වසරකට ඒය ගමන් කරන දුර කොතරම් සුවිසාලදැයි ඔබට සිතාගත හැකිය.
නමුත් ප්රශ්නය නම්, එම සීමාවෙන් එහා ඇත්තේ කුමක්ද?
මෙහිදී “විශ්ව උද්ධමනය” (Cosmic Inflation) නම් න්යාය ඉදිරිපත් වේ . මෙම න්යායට අනුව, මහා පිපිරුමෙන් පසු විශ්වය ඇදහිය නොහැකි වේගයකින් ප්රසාරණය විය. මෙම න්යාය නිවැරදි නම්, සමස්ත විශ්වය, අප දකින දෘශ්ය විශ්වයට වඩා අවම වශයෙන් ට්රිලියන ට්රිලියන 10 ගුණයකින් විශාල විය හැක.
බහු-විශ්ව (Multiverse) සංකල්පය
මෙම උද්ධමන න්යාය තවත් විස්මිත අදහසකට මග පාදයි: එනම්, අපගේ විශ්වය යනු, අනන්ත සාගරයක පාවෙන “බුබුළු විශ්ව” (Bubble Universes) රාශියකින් එකක් පමණක් විය හැකි බවයි.
එසේම, WMAP චන්ද්රිකාවේ දත්ත විශ්ලේෂණය කරන සමහර විද්යාඥයින් පවසන්නේ අප දකින සමහර මන්දාකිණි, සැබවින්ම එක් වස්තුවක “කැඩපත් ප්රතිබිම්බ” (Mirror Images) විය හැකි බවයි. එය එසේ නම්, විශ්වය අප සිතනවාට වඩා කුඩා විය හැකි නමුත්, එය නැවත නැවතත් පුනරාවර්තනය වන්නක් විය හැකිය.
තවත් අද්භූත නිරීක්ෂණයක් නම්, සමහර මන්දාකිණි පොකුරු අපගේ දෘශ්ය ක්ෂිතිජයෙන් එහා ඇති, නොපෙනෙන දැවැන්ත ගුරුත්වාකර්ෂණ බලයක් දෙසට (සමහරවිට වෙනත් විශ්වයක් දෙසට) පැයට සැතපුම් මිලියන 2 ක වේගයෙන් ඇදී යාමයි.
අවසාන පිළිතුර කුමක්ද?
ඉතින්, විශ්වය අනන්තද?
අද වන විට විශ්වය පිළිබඳ අධ්යයනය (Cosmology) දාර්ශනික තලයෙන් මිදී, දත්ත මත පදනම් වූ විද්යාවක් බවට පත්ව ඇත . නමුත්, අප කොපමණ දත්ත රැස් කළත්, අපගේ දෘශ්ය සීමාවෙන් එහා ඇති දේ පිළිබඳ අවසාන පිළිතුර, කිසිදා නොනවතින කොරිඩෝවක අවසානයේ ඇති කාමරය මෙන්, සැමවිටම අපෙන් ගිලිහී යා හැකිය.
(මෙම බ්ලොග් සටහන ‘SpaceRip’ නාලිකාවේ “Is the Universe Infinite?” වීඩියෝවෙහි අන්තර්ගතය මත පදනම් වේ.)
තතු 
ප්රතිචාරයක් ලබාදෙන්න